Boże ciało

Produkcja: Polska 
Rok produkcji: 2019
Premiera: 11.10.2019
Dane techniczne: Barwny, 115 min

Reżyseria: Jan Komasa
Scenariusz: Mateusz Pacewicz
Zdjęcia: Piotr Sobociński jr
Muzyka: Evgueni Galperine, Sacha Galperine
Scenografia: Marek Zawierucha
Montaż: Przemysław Chruścielewski
Producent: Leszek Bodzak, Aneta Hickinbotham
Produkcja: Aurum Film

Obsada aktorska:
Bartosz Bielenia – Daniel
Aleksandra Konieczna – kościelna
Eliza Rycembel – Eliza
Tomasz Ziętek – „Pinczer”
Barbara Kurzaj – wdowa
Leszek Lichota – wójt
Zdzisław Wardejn – proboszcz
Łukasz Simlat – ksiądz Tomasz
Anna Biernacik – koleżanka Marty
Lidia Bogaczówna – matka

Inspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia 20-letniego Daniela, który w trakcie pobytu w poprawczaku przechodzi duchową przemianę i skrycie marzy, żeby zostać księdzem. Po kilku latach odsiadki chłopak zostaje warunkowo zwolniony, a następnie skierowany do pracy w zakładzie stolarskim. Zamiast tego jednak, popychany niemożliwym do spełnienia marzeniem, Daniel kieruje się do miejscowego kościoła, gdzie zaprzyjaźnia się z proboszczem. Kiedy pod nieobecność duchownego niespodziewanie nadarza się okazja, chłopak wykorzystuje ją i w przebraniu księdza zaczyna pełnić posługę kapłańską w miasteczku. Od początku jego metody ewangelizacji budzą kontrowersje wśród mieszkańców, szczególnie w oczach surowej kościelnej Lidii. Z czasem jednak nauki i charyzma fałszywego księdza zaczynają poruszać ludzi pogrążonych w tragedii, która wstrząsnęła lokalną społecznością kilka miesięcy wcześniej. Tymczasem w miasteczku pojawia się dawny kolega Daniela z poprawczaka, a córka kościelnej Marta coraz mocniej zaczyna kwestionować duchowość młodego księdza. Wszystko to sprawia, że chłopakowi grunt zaczyna palić się pod nogami. Rozdarty pomiędzy sacrum i profanum bohater znajduje jednak w swoim życiu nowy, ważny cel. Postanawia go zrealizować, nawet jeśli jego tajemnica miałaby wyjść na jaw...

Mówi Jan Komasa:
Tym, co mnie zainteresowało w historii, kiedy przeczytałem ją po raz pierwszy, był absurd, który od zawsze mnie fascynował. Fakt, że bohaterem zostaje ktoś, po kim nikt, w tym on sam, by się tego nie spodziewał. Absurdy bywają pasjonujące. To, jak się rozkładają, bardzo dobrze pokazał Krzysztof Kieślowski w Przypadku. (Tygodnik „Przegląd” nr 39/2019)

Nagrody: 
Oscar – najlepszy film nieanglojęzyczny (nominacja)
MFF w Wenecji – Nagroda Europa Cinemas Label, Nagroda „Inclusion Award”
FF w Gdyni – Nagroda Specjalna Jury, Nagroda za scenariusz, Nagroda za drugoplanową rolę kobiecą (Eliza Rycembel), Nagroda dziennikarzy, Nagroda publiczności, Nagroda Onetu „Odkrycie Festiwalu” (Bartosz Bielenia), Nagroda Polskiej Federacji DKF-ów, Nagroda Festiwali i Przeglądów Filmu Polskiego za Granicą, Nagroda SKSiL
FNF „Orły” – Najlepszy film, Najlepsza reżyseria, Najlepszy scenariusz, Najlepsze zdjęcia, Najlepszy montaż, Najlepsza główna rola męska (Bartosz Bielenia), Najlepsza główna rola kobieca (Aleksandra Konieczna), Najlepsza drugoplanowa rola kobieca (Eliza Rycembel), Najlepsza drugoplanowa rola męska (Łukasz Simlat), Odkrycie roku (Mateusz Pacewicz), Nagroda publiczności

Jan Komasa - Urodził się w 1981 roku w Poznaniu. Pochodzi z artystycznej rodziny. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Uwagę krytyki zwrócił w 2005 roku, realizując jedną z nowel w filmie „Oda do radości”. Jego samodzielny pełnometrażowy debiut „Sala samobójców” okazał się dużym sukcesem artystycznym i frekwencyjnym. Miano najzdolniejszego polskiego reżysera młodego pokolenia potwierdziły kolejne filmy: „Miasto 44”, nominowane do Oscara „Boże ciało” oraz „Sala samobójców: Hejter”. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Paszportu „Polityki”.